Katarzyna Grochola

Dziennikarka i pisarka powieści, opowiadań i scenariuszy Katarzyna Grochola ma w swoim dorobku wiele niezwykłych książek, a wśród nich również swoją autobiografię pt. „Zielone drzwi”. Pisarka zabiera nas w niej w podróż w głąb własnych wspomnień. Czy bohaterki książek Grocholi mają wiele z osobowości autorki, a miejsca i zdarzenia z jej życia przenikają do jej twórczości? Na te pytania pisarka stara się odpowiedzieć w swojej autobiografii. W książce będziemy podróżować po dziecięcej krainie małej Kasi, wspominać podróże, ukochane osoby i zwierzęta. Dowiemy się o rodzinie, mamie polonistce i ojcu prawniku, który przedkładał uczciwość nad pieniądze. Z książki pisanej lekko i żartobliwie wyniesiemy przekonanie, że faktycznie najlepsze scenariusze pisze samo życie.

W swoich książkach autorka nawiązuje do historii życia codziennego i jest z pewnością pisarką z grupy Kobiety dla kobiet, to o nich pisze w swoich opowieściach.

Ogromnym sukcesem okazała się książka “Nigdy w życiu”, na podstawie której nakręcono film o tym samym tytule. Książka ta opowiada o Judycie, 37 letniej samotnie wychowującej córkę matce, dla której marzenie o nowej miłości jakby przeminęło. Bohaterka, skupiona na pracy w piśmie dla kobiet, udziela porad osobom o złamanych sercach. Pewnego dnia zdaje sobie sprawę, że życie uczuciowe może wrócić również do jej świata. Świata zamkniętego już na miłość.

Grochola przyznaje w wywiadach: “Myślę, że wszystkie jesteśmy podobne. W każdej z nas tkwią tęsknoty, do których niechętnie się przyznajemy. Również za wielką romantyczną miłością i księciem na białym koniu. Otóż ja jestem za tęsknotą.”

Duży talent Grocholi odsłania jej kolejna, a pierwsza z gatunku kryminał i sensacja, książka “Zranić marionetkę”. Jest to porywający literacki obraz o miłości i nienawiści, w którym dobro przeplata się ze złem. Samobójcza śmierć znanego warszawskiego biznesmena na pierwszy rzut oka jest oczywista. Jednak kolejność zdarzeń i następne zgony dają do myślenia doświadczonemu policjantowi Natanowi. Razem z panią antropolog Weroniką próbuje rozwikłać zagadkę, ale sami zostają wplątani w pasmo przerażających sytuacji.

Książka “Zagubione niebo” inspiruje swoją treścią. To co wydaje się być skończone, to co nas boli i przeraża, w książce Grocholi zyskuje nowy początek. Jest to opowieść, w której każdy z nas odnajdzie cząstkę siebie. Pierwsze miłosne uniesienia, rozczarowania, cierpienie po rozstaniu. Jak wybaczyć i jak zapomnieć, jak marzyć i nie tracić wiary. “Zagubione niebo” może być świetną lekturą dla młodzieży, która stawia pytania i oczekuje odpowiedzi.

W swojej twórczości literackiej Katarzyna Grochola często nawiązuje do tęsknoty i wyborów. Jest to tak naturalne, że każdy z łatwością rozumie przesłanie autorki. Nasze wybory i niepokoje związane z odwiecznym pytaniem „co by było gdyby?” pojawiają się niemal w każdej głowie. “Trochę większy poniedziałek” to przesłanie Grocholi, w którym udowadnia, że wszystko zależy od nas, a nasze szczęście i powodzenie są zależne od naszego podejścia. Magia codzienności, wpisana w każdy dzień, tylko przez nas samych może zmienić smutny dzień w ten piękny. Tęsknota za czymś jest wpisana w życie ludzi na stałe, trzeba tylko umieć sobie z tym radzić.